23. Springflower gathering 2-4 mei

Na de vrolijke start van Belthane was de intocht voor de 3 daagse een warm welkom. Echt warm, lekker na al de nattigheid van de afgelopen weken – in de volle zon. Een reünie met nieuwe vrouwen erbij, het dorp was er in no time. Zo fijn, de verschillende vrouwen, elk uniek talent, de moeders, de grootmoeders en de meiden. Elkaar zien en ontmoeten. Samen zingen met Linnet en May en June en alle anderen is een magisch iets.

De wandelingen in het bos lieten zien dat staatsbosbeheer behoorlijk bezig is geweest in het gebied. Nieuwe slingerpaadjes tussen afgezaagde bomen die versterven en nieuw leven ruimte geven. Roxy is dan echt zo nieuwsgierig, zo onschuldig en vol vertrouwen. Een blaf naar een hond in de verte, maar verder een rustige dame die veel van knuffelen houdt.

In de avond kwam de regen met onweer en al, de drumcirkel afgezegd om de enorme vochtigheid en geen vuurspringen met de inkomende regen. Jammer maar dat is dan. De avond was alsnog super, vol met magische verhalen en beelden die je ziel beroeren. Mika gaf een enorm bezielde performance! En Ute was een belichaming van magie <3 dat was echt super genieten als toeschouwer en meebelever. Het dansen erna, op de muziek van de meiden playlist, met een groep vol prachtige vrouwen was verbindend en bevrijdend. Heerlijk jezelf zijn, zo fijn.

Het onweer en de regen hielden bijna de hele nacht aan en Rox sliep uiteindelijk warm en donker bij mij onder de dekens. De volgende dag was het veld nat, blubber naar de WCs. Nat, koud en klam; een prachtige entourage voor de dag van de uitdaging die ieder voor zichzelf ervaarde in inspiratiesessies of op healingveld. De zwaarte en logheid trok maar het vuur bleef aan, ook gedurende de natte nacht en dag. Toen duidelijk werd dat de avond droog zou zijn, was er ook een plek gevonden waar het veilig kon gebeuren.

Het vuurspringen onder leiding van Rita werd een feestje, aangemoedigd door drum en zang sprongen de kinderen en moeders naar de grootmoeders die de overwinnings-strepen gaven aan de springers. Drummie had graag wat droger geweest, maar je kan niet alles hebben… het was fijn die energie ook in deze uitdagingsdag mee te geven. Na een korte break (dank aan de dames die mijn drum thuisbrachten), kwam ik bij Linnet aan die de zangcirkel al begonnen was met May en June en de jeugd. De improv was leuk, ik kan echt genieten van het spelen met de percussie. Fijn om ook de djembe weer eens te spelen, waar de shamandrum te laag werd. De bijdrage van de kinderen was soms echt ontroerend. Een geweldige afsluiting van de dag!

- Als jij ooit vergeet, als jij ooit vergeet hoe sterk je bent, hoe sterk en mooi je bent. 
Dan zal ik zingen en jou herinneren, dat jij mag weten hoe mooi je bent. –

De laatste dag alweer, de tijd lijkt eindeloos en vliegt tegelijk op een plek als deze. Het werd een dag voor mij, de kinderen laten roepen naar de volwassenen dat vrouwen (moeder oma tante buurvrouw nichtje dochter etc..) vriendinnen en godinnen zijn. Van mij had dat steviger kunnen staan, maar de voorbereiding met de kids was te kort om te oefenen. De idee was lief en dat was een goed begin van de ering.

De tieners van ons cirkeltje – Ophira en ik waren samen hoedsters – konden uiteindelijk ook delen. In kleine groepjes lukt dat al wel. Adviezen voor de volgende keer wisten ze ook te benoemen. En zo sloten we af, om nog een laatste keer mee te doen in onze eigen leeftijds cirkel, gehoed door Rachel. Hoe fijn was het om nog ook zelf te landen in wat is geweest, gedaan en gevoeld. Super dankbaar voor heerlijke dagen!