4. De moestuin plannen
Het plan voor de moestuin, voor een overvloedig seizoen met groente en fruit !
Blog 4. 3 maart 2023. Moestuin plannen maken.
Maart is hier en dat is een soort start signaal. Verschillende zaadjes kunnen nu ingezet worden om voor te kiemen onder glas. Een vierkante meter bak met transparante deksel gaat daarvoor dienen, die is in elkaar gezet en past precies op een van de bedden. Het wel zo handig als je dan ook een beetje weet welke planten waarheen gaan dit jaar. De grote puzzel, waarbij verschillende gewassen 1x per 3 jaar op dezelfde plek staan, maakt dat ik moet graven in mijn geheugen en de schetsen. Oke dus aardappels kunnen hier, de bladgroente verderop en dan de kool soorten daar. Een rotatie van 1x per 5 jaar zou nog beter zijn, maar daar wil ik de ruimte niet voor vrijmaken. De tuin is nu ongeveer 9,5 bij 12,5 meter en genoeg voor wat wij kunnen opeten en verwerken, en dan nog kan ik genoeg meegeven aan het bezoek in de oogsttijd. Mocht het ooit om volledige zelfvoorzienigheid gaan, dan is er altijd nog grasveld in de tuin genoeg om bemoest te worden. Dit stukje grond gaat het dus zijn.
De tekeningen zijn tot nu toe steeds een ongeveer plaatje geweest, waar mijn stappen maatgevend waren. Niet op schaal of werkelijk gemeten. Maar nu met hulp van manlief zijn er digitale tekeningen gemaakt van de plannen voor dit jaar. Ik heb de bedden klaargemaakt zoals het nu leuk staat, die layout is ook ieder jaar verschillend op de vaste structuren na. Dus welk plantje gaan we kweken en waar gaat het dan heen? Met de zadenzakjes op tafel, rommelige lijstjes van wat precies wanneer actie van mij nodig heeft. En dan het hoe, de plant afstanden in en tussen de rijtjes. Wat past waar? Wat past wel en niet naast elkaar?
Ondertussen de gedachten over de eerdere ervaringen. De bijzondere patisson, twee jaar terug deed die het geweldig, met wel 15 grote witte UFO achtige vruchten. Decoratief en lekker in combinatie met stevige smaken. Vorig jaar was de patisson oogst nul, omdat de hond erop sprong, achter de katten, aan op een onbewaakt moment dat de poort van de tuin open stond. Dit jaar ga ik ze wel weer proberen, vooral om de jonge vruchten, als ze nog groen zijn. Inimini ufo’s voor in de curry bijvoorbeeld.
En pompoenen natuurlijk, de eetbare butternut en muskaat, lekker voor winterse soepen, tot in de lente zelfs. De laatste 2 pompoenen van vorig jaar liggen in de kelder om nog verwerkt te worden. Ze liggen op de plank naast de aardappeltjes die in zes eierdozen klaarliggen om als pootgoed gaan dienen. Ze beginnen al uit te lopen – ja deze aardappels gaan vroeg in de grond. Maar waar? De plattegrond van de tuin begint zich te vullen.
Ik zie de planten voor me als ik ze inteken, waar staan de bloemen, dichtbij genoeg? Ja ik denk het wel, voor de poging van tomaat voor dit jaar. Dat is nog geen succes geweest, phytophtera wint het van de vruchtjes. Mooie grote planten en dan vlak voor de boel gaat rijpen van die beurse plekken en de hele plant gaat eraan. Vorig jaar heb ik ze maar helemaal over geslagen. Dit jaar een plan om ze op het verhoogde bed met oude compost te zetten. Dat is nog niet uit gecomposteerd dus zal de grond ook wat warmer maken. En luchtig op hoogte, de wind kan er door, beter dan wanneer ze op de grond staan. Als ik ze dan goed opbind en verstevig met stokken dan is de kans groter dan het schimmeltje weg blijft. Dus tomaten, ingetekend op de kaart.
Wat een plezier dat dit plannen kan geven. Ja, dat is echts iets waar ik blij van wordt. Zeker als het resultaat er op papier heel overzichtelijk uitziet. In werkelijkheid wordt het vast stukken rommeliger, ook omdat ik me meestal niet helemaal aan mijn eigen plannen houd en daar op dat moment dan vast wel een goede reden voor heb! Ik kan tenslotte niet alles voorzien en natheid, droogte, warmte en kou hebben er ook nog eens iets over te zeggen. Ja net als het leven eigenlijk, je maakt plannen als een wenselijke richtlijn om daar vervolgens soepel mee om te gaan. Dan blijft er ook ruimte voor de spontane verrassingen: de ongeplande enorme rode zonnebloem van vorig jaar bijvoorbeeld, die midden tussen de boontjes en kool een enorme struik werd met enorm veel bloei (waar de vogeltjes nu nog van eten op de voederplanken) of de stalkaars die spontaan tussen de grassen bijna 3m hoog werd blij spiralend met gele bloemen.
Kom maar op tuin, verras me maar weer dit jaar. Ik verzin er wel een manier omheen! Voor nu is het plan klaar.
.....
