5. Over sleutelbloemen, struikjes en gouden regen

Blog 5. 7 maart 2023. Over sleutelbloemen, stuiken en gouden regen.

Ja, het regent en nee, dat is helemaal niet erg. Ik vond het vooral droog dit jaar tot dus ver, plantjes die willen maar op droge grond traag kunnen opstarten. De primulas en sleutelbloemen bijvoorbeeld, die hebben geen bolletje om op terug te vallen en moeten het doen met een vrij oppervlakkige wortelgestel. Afgelopen jaar heb ik ze vermeerderd, ze zijn nog niet groot. Vorige week heb ik ze water gegeven en dan zie je ze een paar uur later helemaal fier erbij staan. Deze week zijn ze zeker steviger en meer aan de bloei, de steeltjes van de sleutelbloemen worden langer. Deze plantjes zijn het meest blij eigenlijk in een half zonnige bog-garden; een natter gedeelte van een tuin waar de grond niet uitdroogt, maar die heb ik niet hier op het zand. Ik heb ze wel naast het vijvertje staan in een bed bij de goudenregen, maar die vijver is zeker niet lek en de grond eromheen dus niet boggy. Dan wordt het water geven dus af en toe, zelfs in begin maart.

Zowiezo wil de nieuwe aanplant van struiken en bomen vorig jaar het beter doen met extra water om goed aan te slaan. De meesten hebben nu hun eerste voorjaar in deze tuin. De Acer, de rode kornoeljes (Cornus), de seringen, de magnolia, de fluweelboom. Ze zijn allemaal nog klein, onder de een tot anderhalve meter. De rode hazelaars zijn al een jaar langer hier en wat groter, ik kijk nu tegen de topjes van de takken aan. Ik zie aan de grond de struiken uitstoelen, nieuwe scheuten komen boven naast de oude dus het gaat goed, het worden vast leuke struiken. Dat lijkt me erg fijn, wat groter begroeisel, zodat je minder makkelijk in een blik de hele tuin kan zien. Dat maakt het spannender, uitnodigend om meer te gaan ontdekken, de tuin in te gaan. De stuiken zijn het daarmee eens geloof ik want ze hebben allen leuke knoppen die beginnen uit te lopen met inimini gekreukelde blaadjes. Die zullen zich met de regen van vandaag vast verder oppompen, uitrollen en ontvouwen.

Na het weghalen van de bomen en de rhodo’s in maart 2020, kwam er licht en ruimte maar ook een kaal en groot overzicht. De struikjes die we geplant hebben zullen dat gaan breken. Ze zijn veelal roodbladig, in de hoop dat het leuk zal aftekenen tegen de groene laurierhaag. Het geeft een warme sfeer, en als ze dan straks een meter of 3-4-5 zijn is dat ook leuke schaduw. Dappled shade – hoe zeg je dat in het Nederlands – gevlekte schaduw? Zonder dat het eronder helemaal donker wordt. De zon speelt dan met de schaduwvlekjes van de blaadjes op de grond terwijl de wind ze beweegt. Een fascinerend vlekkenspel.

De gouden regen is het grootst van de nieuwe aanplant. Met de vijver en de sleutelbloemen aan zijn voeten, heeft hij een prominente plek gekregen. Ja, de zaden zijn giftig, en de vele peulen die na de gouden regen van bloemen ontstaan, geven veel rommel, maar ik hou ervan. Ik ken de boom goed, in de jaren dat ik opgroeide in Leidschendam stond die gouden regen in de voortuin van ons huis. Inmiddels staat op die plek een enorme magnolia te groeien. Ik weet niet precies om welke reden maar de gouden regen moest daar op een gegeven moment weg. Maar in dat mini voortuintje was een eigen zaadje van de boom gaan uitgelopen, hij wilde bij ons blijven denk ik. Dat plantje kwam in een potje mee naar Rotterdam. Daar deed hij niet veel, de donkere tuin was te nat denk ik. Van Rotterdam verhuisde hij samen met vele andere plantjes naar deze tuin, toen een kleine meter groot. Nu is hij is blij op zijn nieuwe plekje, hij sloeg goed aan en begon te groeien. Vandaag is hij ruim 3m hoog, de knoppen laten zien dat er zeker nog hoogte bijkomt dit jaar. Ik heb de uil op de steun van de boom gezet, een referentie voor de hoogte van 2,5m.

Gouden regen bloeit rond begin/half Mei, dat was voor mij altijd de aankondiging van mijn vaders verjaardag. Dat feestje ging steevast gepaard met een entree van het huis met vrolijke gele trossen van bloemen. Gouden regen groeit niet zo heel snel en het duurt minimaal zeven jaar voor de eerste bloei. Vorig jaar was dan ook een bijzonder moment om de eerste 3 bloemen van deze boom te mogen zien. Aan de stam, laag bij de grond op kniehoogte. In 2022 was hij dus zeker 7 jaar oud (en werd mijn vader 77jaar). In de familie werden we daar allemaal blij van. Het is ontzettend leuk om te ervaren hoe een plant een bijzondere betekenis kan krijgen voor een handje vol mensen als mijn familie. Ik hoop dat de boom super blij is met zijn bed van bed van vocht-lievende vroege voorjaarsbloeiers. Met het extra water dat zij krijgen, hoop ik stiekem dat hij ook extra zal groeien en een mooie bloei gaat aanmaken. We zullen het zien straks in Mei.